HfG Ulm-etik ikasten jardunaldiak

Otl Aicher-en diseinu-ikuspegiaren bertuteak eta mugak hitzaldia

Otl Aicher-en diseinu-lana ulertzeko moduan, sormen-lanaren prozesu metodiko-arrazionala deskribatzea izaten da ohikoena, horrek formalki eta estetikoki minimoak eta zorrotzak diren soluzioak modu sistematikoan lantzeko modua emango baligu bezala. Horretan, Aicher-ek 1972ko Municheko Olinpiar Jokoetarako zuzendu zuen diseinatzaile-taldearen lana mugarritzat har liteke.

Testuinguru horretan, haren jarreren oinarrizko premisak argi daude:

• Munduaren aitorpena.
• Testuinguruaren maneiukortasuna.
• Ekintzen antolagarritasuna.
• Erabakien arrazionalizazioa.
• Argudioen ulergarritasuna.
• Arrazoi objektiboen bidezko pertsuasioa.
• Tartean daude aldeen ezagutza.
• Arazoen ebazpena.

Arrazoizkoa baldin bada, orduan zuzena da: horixe da, labur esanda, Aicher-en praktikaren oinarri teorikoaren muin eta mamia. Dena den, zur gainean irarritako grabatu baten itxura duen marrazki horri erabat lausotzen zaizkio ertzak, Aicher-en lanak (Ulm-eko Helduentzako Eskolarako egin zituen aurenekoak, Braun konpainian egindakoak, Lufthansa-rako egindakoak, 1972ko Olinpiar Jokoetarako egindakoak, Isny-rako egindakoak…) aurreiritzirik gabe aztertu orduko.